समाजको बेवास्ताले कुकुरसँग बस्न बाध्य बालकः थाइल्याण्डको हृदयविदारक घटना

एजेन्सी । एउटा अत्यन्तै मार्मिक घटना सार्वजनिक भएको छ जसले सम्पूर्ण समाजलाई झकझक्याएको छ । थाइल्याण्डको उत्तारदित प्रान्तको एक झुपडीमा बस्दै आएका ८ वर्षीय बालक लामो समयसम्म मानवीय सम्बन्धबाट टाढा रहेर कुकुरहरूसँग मात्र जीवन विताउन बाध्य भए । ती बालक कुकुरहरुसँगको सामिप्यताका कारण उनी अहिले मानिसहरूसँग संवाद गर्न सक्दैनन्, केवल कुकुरझैं भुक्ने मात्र गर्छन् ।

कुकुरहरूसँगको सम्बन्धले मानव भाषा बोल्न बिर्से

सामाजिक तिरस्कार, पारिवारिक उपेक्षा र पूर्ण एकान्तमा बितेको जीवनका कारण ती बालकले आफ्नो सम्पर्कको माध्यम कुकुरहरूलाई बनाए । उनकै अनुसार उनीसँग अरु कुनै साथी थिएनन् — घरका ६ वटा कुकुर मात्र उनका जीवनका सहयात्री थिए । यही सम्बन्धले बालकमा कुकुरको व्यवहार र शैली भित्रिएको हो ।

फोहोर झुपडी, कुलतग्रस्त आमा र शिक्षा नपाएको बालक

३० जुनमा स्थानीय प्रहरी र सामाजिक स्वयंसेवीहरूको टोलीले गरेको निरीक्षणपछि बालकको अवस्था बाहिर आएको थियो । झुपडी अत्यन्तै फोहोर थियो, आमाको लागूपदार्थ परीक्षण सकारात्मक आएपछि उनलाई गिरफ्तार गरेको छ । बालकलाई तत्कालै ‘उत्तारदित चिल्ड्रेन होम’ नामक संरक्षित केन्द्रमा लगिएको छ ।

शिक्षा त पाएको थिएन, तर सरकारबाट निःशुल्क शिक्षा भत्ताको पैसा लिनका लागि कहिलेकाहीं आमाले विद्यालय पु¥याउँथिन् । पैसा प्राप्त भएपछि, फेरि झुपडीमै छाडिदिन्थिन् । यस्तो परिवेशमा बालकको कुनै औपचारिक शिक्षा, सामाजिक घुलमिल वा अभिभावकीय प्रेम पाउन सकेन ।

छिमेकीहरूको बहिष्कार, बालकको सामाजिक बहिष्करण

बालककी आमाको व्यसनयुक्त व्यवहार र जीवनशैली देखेर छिमेकीहरूले समेत बालकसँग सम्पर्क राख्न आफ्ना बच्चाहरूलाई निषेध गरेका थिए । यस्तो बहिष्कारपछि बालकले आफूलाई एक्लो महसुस गर्दै कुकुरहरूसँग घुलमिल हुन पुगेको हो ।

मानव अधिकारकर्मीका अनुसारः “उसले भुक्ने मात्र काम ग¥यो” थाइल्याण्डकी प्रख्यात बाल अधिकारकर्मी पवीना होङसाकुल भन्छिन्, “जब हामीले उसलाई केही सोध्ने प्रयास गर्यौं, उ मानिसझैं बोल्न सक्ने अवस्थामै थिएन — उसले केवल भुक्न मात्र सक्यो । त्यो क्षण हामी सबैका लागि अत्यन्त पीडादायी थियो ।”

पुनस्र्थापनाको प्रयासमा सरकार

बालक अहिले मानसिक, सामाजिक र भाषिक पुनस्र्थापनाको प्रक्रियामा छन् । राज्यले उसलाई चिकित्सा सेवा, शिक्षा र परामर्श प्रदान गरिरहेको छ । विशेषज्ञहरूका अनुसार बालकको स्थिति गम्भीर भए तापनि समय र समर्पित सहयोगबाट उसले पुनः मानव समाजमा फर्कने सम्भावना छ ।

समाजका लागि सबक

यो केवल एउटा बालकको पीडा होइन — यो समाजको असंवेदनशीलता र लापरवाहीको नग्न उदाहरण हो । जब समाजले बालबालिकाको आधारभूत अधिकार — माया, शिक्षा, सुरक्षा — सुनिश्चित गर्न असफल हुन्छ, तब उनीहरू यस्तो क्रूर अवस्थामा पुग्छन् । समाजका सबै तह — परिवार, सरकार, समुदायले बालबालिकाको संरक्षणमा समान जिम्मेवारी लिनुपर्छ ।